Alles valt even weg als je iemand verliest. Niets relativeert je eigen beslommeringen bovendien zo effectief als verdriet zien bij mensen om wie je geeft.
Er valt veel te zeggen over 2024, maar er valt vooral veel van te leren. Wij missen iemand met wie we geen bloedband, maar wel een sterke band hadden. Die van vanzelfsprekende belangstelling en medeleven, er gewoon even voor elkaar zijn. Soms toevallig, soms heel bewust.
Ik kan voor 2025 wel een heleboel plannen en ambities optekenen, zoals ik hier op LinkedIn vaak voorbij zie komen deze week, maar zo belangrijk is dat allemaal niet. Dit jaar mag in het teken staan van er gewoon zijn voor mensen die je lief zijn, minder toevallig en vaker bewust.
Tine van Knijff-van Hijum
Tekstschrijver & Noordvrouw