De kop boven deze tekst was ooit de slogan van Noordvrouw. Toen was Noordvrouw nog een persoonlijke website, met vooral blogs over het omgaan met autisme binnen ons gezin. De berichten werden goed gelezen en ik kreeg veel reacties. Mensen vonden het wel stoer, dat kwetsbare. Noordvrouw is inmiddels alweer een paar jaar de naam van mijn onderneming en ik schrijf geen blogs meer over onze zonen.
Niet alleen ons gezin is veranderd de afgelopen jaren, de maatschappij ook. Dat eerste, daar geniet ik van. De tweede, daar vraag ik me van af of het nog wel goedkomt. Het nieuwe stoer is… stoer. En hard. Ik merk om me heen dat mensen verharden en ik hoor ook van anderen, dat ze dat lastig vinden. Ik ben blij dat ze dat durven te zeggen. Dat er nog mensen zijn die hun kwetsbaarheid durven te tonen.
Harde bewoordingen
Heb jij dat ook, dat je bij sommige mensen hun oordeel over jou praktisch op hun voorhoofd kunt lezen? Als we in een cartoon zouden leven, zouden er heel wat gedachtewolkjes boven een heleboel personages zweven met daarin harde bewoordingen over de mensen om hen heen. Het lastige is: eerst investeer je nog in zulke mensen, probeer je de negatieve energie die zo duidelijk om hen heen hangt, maar een beetje te negeren. Ze zullen het zo kwaad toch niet bedoelen?
Twee petities
Helaas. Stoer is het nieuwe stoer. Ik deelde vandaag op social media ook daarom de advertentie tegen de voorgenomen btw-verhoging op cultuur, sport, horeca, boeken en media. Ik tekende bovendien twee petities: Houd kranten, tijdschriften en boeken betaalbaar voor iedereen en Boekenprijs: 21% btw, een waardeloos idee.
Van onschatbare waarde
Ik vind het waardeloos dat het nodig is petities op te stellen en te ondertekenen over deze onderwerpen. Ik ben geen enorme sportfan, maar ik begrijp wel dat het voor heel veel mensen een fijne en belangrijke uitlaatklep is. In ons gezin zorgen onder andere kranten, tijdschriften en boeken voor zo’n zelfde uitlaatklep. Informeren, inspireren, enthousiasmeren, even in een andere wereld duiken: het is van onschatbare waarde. Al zoveel mensen hebben hier een pleidooi over afgestoken, het is ongelooflijk dat dat nodig is.
Waardering
Er is een duidelijke link tussen de verharding van de maatschappij en de afgenomen waardering voor bijvoorbeeld cultuur en literatuur. Ik lees honende berichten over ‘linkse hobby’s’. En waar kunstenaars in andere tijden en andere culturen hogelijk gewaardeerd werden en worden, is het in onze maatschappij nu vooral een kunst als het je lukt manager in het een of ander te worden. Scroll maar eens door LinkedIn. De één doet het nog beter dan de ander.
Argwanend en denigrerend
Die attitude kom ik helaas in mijn werk ook tegen. Sommige mensen blijken verrassend leuk te zijn, dan kom ik vol verhalen en energie weer thuis: heerlijk! Enthousiasme werkt aanstekelijk en mensen die ergens een passie voor hebben, die stralen dat aan alle kanten uit. Er zijn helaas ook mensen die de maatschappij van nu omarmd hebben en iedereen die daar niet volop in is gedoken, argwanend en denigrerend bejegenen. Ik voel het heus wel, als ik op en neer aangekeken word en het oordeel vervolgens negatief uitvalt. Het staat bovendien namelijk praktisch op het voorhoofd van mijn gesprekspartner geschreven…
Ontprikkelen
Het gevolg kan zijn dat je zelf ook verhardt. Ik zet soms een masker op, lach me door een interview heen en probeer thuis weer te ontprikkelen. Ik maak me er zorgen over dat onze maatschappij nog verder verhardt, omdat ik denk dat er inmiddels heel veel mensen zo thuis zitten te ontprikkelen. Proberen bij te komen van figuurlijk steeds maar weer gestompt worden, gedwongen worden zichzelf te kneden naar een vorm die in deze samenleving past. Maar duidelijk niet past bij zovelen van ons…
Lees, luister, kijk en geniet
Mijn gevoel zegt dat deze overprikkelde mensen juist die mensen zijn die genieten van cultuur, van boeken, tijdschriften, kranten, muziek… Ik las vol verbazing dat er een groep mensen is die het idee schijnt te hebben dat alleen mensen die veel geld op de bank hebben, genieten van cultuur, muziek en boeken. Waar komt dat idee vandaan? Kijken zij weleens rond tijdens een concert, of in een boekenwinkel of platenwinkel? De ‘gewone Nederlander’ leest, luistert, kijkt en geniet!
Pleidooi
Naast het tekenen van petities en het delen van advertenties tegen btw-verhoging, doe ik hierbij graag een pleidooi voor de mooie, kwetsbare kant van het leven. Die waarin we anderen níet figuurlijk of zelfs letterlijk een duw geven, maar waarin we ruimte maken om iedereen te laten genieten van waar hij of zij vrolijk van wordt, energie van krijgt en zich gelukkig door voelt. Heeft niks met keiharde euro’s te maken, maar alles met wat ons mens maakt.
Wat mij betreft is kwetsbaar het nieuwe stoer. Wie doet er mee?
Tine van Knijff-van Hijum
Tekstschrijver & Noordvrouw