Ik heb een gedeeld kantoor buitenshuis. Ik heb een werkkamertje boven. Ik heb beneden al verschillende werkplekken gehad, van een kantoor in de tweede bijkeuken tot een bureau in een verloren hoekje. Maar ik zit het liefst gewoon aan de grote tafel in de woonkamer.
Om me heen is het soms stil en soms niet. Er belt een bezorger aan, er klopt iemand op het raam, de honden blaffen, buiten staan mensen te praten, verder weg loeit een sirene. Brandweer of ambulance? Kinderen komen thuis, vertellen hun verhaal, pakken drinken en lekkers, verdwijnen naar boven, stampen weer naar beneden.
Een telefonisch interview. Aan de andere kant van de lijn blaft ook een hond. ‘Moet even een pakketje aannemen…’ Huiselijke geluiden, net als bij ons. Grijze wolken drijven voorbij. Het gaat vast regenen. Het interview gaat verder. In de keuken laat iemand een glas frisdrank vallen.
Op mijn witte scherm komen zwarte letters steeds meer tot leven. Omdat om mij heen volop wordt geleefd. Ik werk in het midden van alles.
Tine van Knijff-van Hijum
Tekstschrijver & Noordvrouw