‘Op vrijdag is het hier altijd extra gezellig’. Ik geloof het meteen. Ik zit achterin de winkel, met een kop koffie voor mijn neus. Zo nu en dan hoor ik de winkelbel of gaat er een telefoon over. De taakverdeling in dit team van drie is volkomen duidelijk. Ieder van hen weet precies wiens beurt het is om wat te doen. Het klopt, het stroomt, het loopt.
Nog leuker dan opschrijven wat zij nodig hebben voor hun nieuwe website, vind ik observeren wat er tijdens het gesprek gebeurt. Even zo’n vrolijke blik heen en weer. Nog een kop thee neerzetten. Elkaars zinnen afmaken of de ander volkomen tegenspreken, maar niemand die dat erg vindt. Als ze zeggen dat er met een nieuw lid van het team wel echt een klik moet zijn, snap ik waarom.
Mensen lopen soms zomaar even binnen in deze winkel, ook al is wat ze verkopen heel specifiek. Je moet het nodig hebben, zeg maar. Soms hebben mensen iets anders nodig. Een praatje, een kwinkslag, een schaterlach. Het gevoel alsof je heel even onderdeel uitmaakt van de inboedel.
Er heel even bij hoort.
Tine van Knijff-van Hijum
Tekstschrijver & Noordvrouw